Overlegplatform Brussel-Nationaal – Organisatorische problemen verhinderen dialoog
Een internationale luchthaven is als een aorta voor onze economie. Hij zorgt voor welvaart in tal van sectoren, zorgt door het gecreëerde netwerk van mensen en goederen voor topuitwisselingen aan universiteiten, toegankelijkheid van medicijnen en zorg, maakt van België een hotspot voor innovatiecentra en internationale instellingen. België is echter ook een erg verstedelijkte omgeving.
De uitdagingen waar we met onze planeet voor staan, lijken die verstedelijking enkel te versterken. Een internationale luchthaven inbedden in zo’n context, is een samenlevingsuitdaging waarbij zoeken naar balans en evenwicht cruciaal is. Gelukkig helpen technologische evoluties ons in een leefbaar toekomstperspectief.
Reeds tientallen jaren is dat zoekende proces aan de gang. Ons politiek versnipperde land heeft die oefening aanzienlijk bemoeilijkt. Talloze elkaar tegensprekende vonnissen hebben bewoners in de buurt van de luchthaven van de ene onzekere situatie naar de andere geleid. Bedrijven die een zaak willen uitbouwen op en rond het luchthavengebeuren, botsen al jaren op een juridisch onstabiele toekomst. Er werden enkel exploitatiebeperkingen voor de luchthaven voorgesteld, terwijl dat volgens Europese richtlijnen pas het laatste redmiddel mag zijn, als alle andere mogelijkheden zijn uitgeput.
In die zin staan alle partijen achter het idee dat minister Gilkinet een Staten-Generaal bijeenbrengt om een dialoog tot stand te brengen en samen op zoek te gaan naar die nieuwe balans, naar mogelijke maatregelen, naar een toekomstvisie waarin partijen weten wat ze kunnen verwachten. Hoewel de wil tot constructieve medewerking groot is, is het belangrijk om te beseffen dat het vertrouwen van de stakeholders zwak is, de angsten reëel zijn en dat dit bijzonder broze proces de hand van een meester-organisator (of -organisatie) vergt.
Daar knelt de schoen nu net, en geen klein beetje. De duidelijke organisatorische knelpunten worden niet erkend. Ze zijn echter niet min vanuit het standpunt van de deelnemers en werden reeds meermaals aangehaald in mails en brieven aan de minister. Toch blijft men blind voorthollen, waardoor het doodsvonnis van dat lovenswaardige initiatief wellicht zal worden getekend.
Dat de economische actoren een huishoudelijk reglement willen waarop ze kunnen vertrouwen, betekent niet dat ze het initiatief stokken in de wielen willen steken. Dat de Vlaamse regering eerst een weloverwogen vertegenwoordiging vraagt in de vergadering alvorens een uiteenzetting te komen geven, betekent niet dat ze niet wil meewerken. De luchtvaartsector vindt terecht dat er eerst een doel moet worden bepaald om vervolgens naar gepaste maatregelen te zoeken, en niet omgekeerd. Legitieme vragen naar een democratisch proces mogen niet worden weggezet als tegenwerking.
VBO – Alle partijen rond de tafel hebben belang bij een stabiel kader met betrekking tot de toekomst van onze luchthaven. Wij zijn geen tegen-, maar medestanders in het traject van de minister. Het is echter cruciaal dat onze eisen serieus worden genomen. Zolang dat niet het geval is, zal het wantrouwen blijven en is het overlegplatform gedoemd tot mislukken.