Waar liggen de roots van die genderongelijkheid die we bijna als vanzelfsprekend zien ‘gebeuren’ in alle organisaties en lagen van de maatschappij? Studies tonen aan dat het verschil ten gronde terug te brengen is tot de diepgewortelde stereotiepe denkbeelden. En de krachtmeting om status en macht. Neem de sportsector. De loonkloof is er vaak enorm. Het argument? Vrouwen trekken veel minder toeschouwers aan en genereren dus minder inkomsten. Maar wie herinnert zich nog dat vrouwenvoetbal begin 20ste eeuw een van de grootste publiekstrekkers was? In die mate populair zelfs dat de (mannelijke) voetbalbond het verbood omdat vrouwenvoetbal onsmakelijk zou zijn. In de daaropvolgende decennia evolueerde de sport tot een bijna exclusief mannelijk gebeuren.

Mentaliteitsverandering M/V

Mannen die vasthouden aan macht, ervaren gendergelijkheid als nadelig. Maar een evenwaardige herverdeling van de macht in betaalde arbeid opent ook perspectieven voor mannen. Gendergelijkheid geeft mannen de mogelijkheid om betaald werk minder centraal te stellen en andere keuzes te maken in het leven zonder gezichtsverlies te lijden of aan status in te boeten.

En net dat ‘gezichtsverlies’ vormt de achillespees van de verandering. De stereotiepe denkbeelden zijn een maatschappelijk probleem dat bij de wortel moet worden aangepakt door alle betrokken actoren. De omgeving (ouders, familie, vrienden, leerkrachten …), de media en iedereen die impact heeft op de vorming van het gedrag en de houding van onze jonge kinderen spelen een niet te onderschatten rol. Is het normaal dat jonge vrouwen afhaken voor een topfunctie omdat ze ‘aanvoelen’ dat van hen wordt ‘verwacht’ om de zorg voor de kinderen en het gezin te dragen? Het laten uitdoven van dat soort maatschappelijke biases vergt een cultuurswitch, een breed gedragen en solidaire mentaliteitsverandering bij alle actoren.

Doordacht werk-privébeleid

Gelukkig staat onze maatschappij anno 2022 toleranter tegenover mannen die het klassieke kostwinnersmodel afzweren en meer zorgtaken op zich nemen. Knelpunt is de snelheid waarmee de genderrollen evolueren richting gendergelijkheid. Waar steeds meer vrouwen hard voor hun loopbaan gaan, evolueren mannelijke rolmodellen trager, en dat geeft spanning. Bedrijven kunnen daar een belangrijke voortrekkersrol spelen door een doordacht werk-privébeleid te voeren met respect voor de toekomstige loopbaankansen, en dus aantrekkelijk voor álle werknemers.

Natuurlijk willen we niet nog 164 jaar wachten. Elke nieuwe stap richting gendergelijkheid is een stap vooruit. We hebben nood aan mannen die opstaan en zich sterk opstellen voor gendergelijkheid in de breedste zin van het woord. Ter illustratie: mannen hebben evenveel recht als vrouwen op ouderschapsverlof en tijdskrediet, maar putten dat niet op dezelfde manier uit als hun levenspartners. Daardoor blijft de zorg voor kinderen en ouderen nog te vaak een vrouwenzaak. Is de tijd niet rijp om die zorg solidair te delen? 

“Bedrijven kunnen een belangrijke voortrekkersrol spelen door een doordacht werk-privébeleid te voeren” 

Hoe kijken VBO-medewerkers naar gendergelijkheid? Bekijk hier hun ‘one-minute testimonials’.

^(*) Walk your talk. Twee van de drie leden van het VBO Executive Committee zijn vrouw. Een vierde van onze competentiecentra wordt door vrouwen geleid. We streven actief naar meer vrouwen in raden van bestuur (www.womenonboard.be) en ondertekenden recent nog het charter ‘Inclusive panels’ (www.inclusivepanels.be).