Als land dat binnenkort, in de eerste helft van 2024, de Raad van de EU zal voorzitten, maakte België deel uit van het trio voorzitterschappen dat aan dat belangrijke evenement deelnam.

Namens het roulerende voorzitterschap van de EU herinnerde de Zweedse premier Ulf Kristersson eraan dat het van essentieel belang is om het concurrentievermogen van Europa te versterken. Verantwoordelijke sociale partners en een efficiënte sociale dialoog kunnen daartoe bijdragen door schokken op de arbeidsmarkt op te vangen en bij- en omscholing te bevorderen, en zo de transitie op de veranderende arbeidsmarkten te vergemakkelijken.

BusinessEurope-voorzitter Frederik Persson drong er bij de EU onder meer op aan om de lasten voor ondernemingen op het vlak van administratie en regelgeving te verlichten. De transitie naar een groene economie moet ondersteund worden door gerichte EU-programma’s en doeltreffende uitgaven.

Monica De Jonghe, directeur-generaal van het VBO, vertegenwoordigde er de Belgische ondernemingen. In haar tussenkomst verwelkomde ze de beslissing van de Commissie om van 2023 het Europees Jaar van de Vaardigheden te maken en om dat initiatief te richten op levenslang leren, met als doel om het concurrentievermogen, de deelname aan opleidingen en talenten te stimuleren in functie van de veranderende noden op de arbeidsmarkt. Door de dubbele digitale en groene transitie is het belangrijker dan ooit om de vaardigheden van alle burgers tussen 18 en 65 jaar te versterken. Het is van essentieel belang om van vaardigheden in 2023 de absolute prioriteit te maken om de kwalitatieve en kwantitatieve mismatch in vaardigheden aan te pakken en vacatures in te vullen.

Voorts deelde ze enkele interessante cijfers uit het rapport ‘The future of work: strategieën voor een digitale transitie’ (gezamenlijke studie van het VBO, Agoria en Deloitte). Als werknemers met een verdwijnend jobprofiel zich niet om- of bijscholen en in de werkloosheid terechtkomen, betekent dat een gemiddelde kost van 4,8 miljard euro voor de Belgische overheid. Daarom moeten zowel de overheden, de werkgevers als de burgers op arbeidsleeftijd hun verantwoordelijkheid opnemen. Het is immers geen verhaal van werkgevers alleen! Werkgevers nemen vandaag al 90% van de jobgerelateerde vormingen voor hun rekening.

Waar het nog aan schort, is de leercultuur, waarin België ondermaats blijft scoren. De Individual Learning Account, een leerrugzakje voor elke burger op arbeidsleeftijd, heeft tot doel om levenslang leren aan te moedigen en iedereen te doen inzien dat we ons in deze snel veranderende wereld continu moeten bijscholen. Belangrijk is wel dat dat instrument federaal wordt aangestuurd, in nauwe samenwerking met de regio’s, om mobiliteit te stimuleren in plaats van te belemmeren. Het initiatief mag ook niet ingrijpen in het beleid van ondernemingen, die aan zet blijven voor de besteding van de eigen vormingsinspanningen om competitief, innovatief en productief te blijven.