De NAR herinnert eraan dat cao nr. 90 bedoeld is om de motivatie en de betrokkenheid van de werknemers te vergroten door hen te betrekken bij de verwezenlijking van collectieve, onzekere doelstellingen. Die doelstellingen moeten rechtstreeks of onrechtstreeks bijdragen tot de verbetering van de resultaten of de prestaties van de onderneming of haar werknemers. Het is dus niet de bedoeling om de doelstellingen te herleiden tot doelstellingen van enkel economische of financiële aard.

Bij de keuze van de doelstellingen moet elke onderneming rekening kunnen houden met haar eigen behoeften en specifieke kenmerken. Het advies omvat een reeks voorbeelden van doelstellingen die in plannen voor niet-recurrente voordelen kunnen worden opgenomen als dat voor de betrokken onderneming zinvol is. Uiteraard moeten bedrijven de beginselen van non-discriminatie en het privé- en gezinsleven van hun werknemers respecteren.

Belangrijk: indien de doelstelling verband houdt met het welzijn van de werknemers, moet de onderneming in orde zijn met haar wettelijke verplichtingen. Naast het plan voor niet-recurrente voordelen, moet de onderneming de toepasselijke jaarlijkse en vijfjaarlijkse preventieplannen bijvoegen.

Ook als een bedrijf een plan voor zachte mobiliteit wil invoeren, moet het ervoor zorgen dat dat gebeurt binnen een samenhangend kader. Zo moet een bedrijf dat zachte mobiliteit wil bevorderen via cao nr. 90 dus ook een fietsvergoeding toekennen aan werknemers die de fiets gebruiken voor hun woon-werkverplaatsingen.

Het VBO is tevreden dat de sociale partners nog steeds een positieve gemeenschappelijke visie hebben over cao nr. 90, een fantastisch instrument voor motivatie en betrokkenheid. Het roept alle stakeholders op zich te schikken naar de interpretatie die de sociale partners in dit advies formuleren.

Foto ©belga