Versoepelingen van de coronamaatregelen zijn ingezet en dat laat zich ook voelen op de werkvloer. Sectoren heropenen en werknemers mogen mondjesmaat terugkeren naar hun werkplek. Daarbij stellen zich een aantal vragen. Wat willen we anders en wat willen we behouden? Welke bagage nemen we mee naar de werkvloer van morgen? En nog belangrijker: wat hebben werknemers en werkgevers geleerd voor de toekomst van werk?

28% van werknemers voelde zich niet verbonden met hun organisatie

Voor veel bedrijven draaide de pandemie uit op een crisis van verbondenheid. De zingeving van werk zit immers niet alleen in het inkomen of de jobinhoud, maar ook in de verbinding met anderen. In april 2021, na één jaar coronacrisis, geeft 28% van de bevraagde werknemers aan dat ze zich niet verbonden voelen met de organisatie, en 23% niet met de collega’s.

Werkgevers voelen dat ook. Naarmate de pandemie vordert, worstelen zij in toenemende mate met het invullen van de nood aan verbondenheid van hun medewerkers (zie figuur).

Daarom zijn we heel opgetogen dat terugkeermomenten nu mogelijk zijn en telewerk vanaf juli aanbevolen wordt, zodat we stapsgewijs terug meer aanwezigheid op kantoor kunnen opbouwen, mét respect voor de sanitaire regels!

“Hoe telewerk er na corona zal uitzien is een oefening die elke organisatie aan het maken is, op maat van het bedrijf, het team én het individu, want elke situatie is anders. We weten uit onderzoek dat een flexibel kader waarin de werknemer zelf nog een aantal keuzes kan maken, een hogere impact heeft op het mentale welzijn dan een heel rigide en strikt kader. Maar daartegenover staat dat de werkgever dan ook eenzelfde vorm van flexibiliteit mag en kan verwachten”, aldus Monica De Jonghe, directeur-generaal van het VBO. 

Figuur: Percentage werkgevers dat aangeeft moeite te hebben met het stimuleren van de verbondenheid bij hun medewerkers

Stijgend vertrouwen

Ondanks die verbondenheidscrisis, stijgt het vertrouwen van werkgevers in hun medewerkers. Meer dan de helft geeft aan méér vertrouwen in medewerkers te hebben dan voor de crisis. We zien dat 1 op 3 werkgevers minder controleert op uren – slechts 1 op de 20 controleert de uren nu net meer. Bovendien staat meer dan de helft inmiddels positiever ten opzichte van een flexibele uurregeling, en slechts 5% kijkt er nu net negatiever naar.

2 op de 3 werknemers leerde nieuwe vaardigheden dankzij de pandemie

Een lichtpunt in tijden van pandemie: we hebben met zijn allen heel wat bijgeleerd. Bijna 2 op 3 werknemers in ons onderzoek zegt nieuwe vaardigheden te hebben verworven door de pandemie. Nog sterker: bijna alle werkgevers (89%) zagen hun medewerkers groeien in de crisis. Die nieuwe vaardigheden zijn niet zozeer door training of opleiding verworven, maar wel door andere manieren van werken of een wijziging in het takenpakket. Digitale vaardigheden staan – niet verrassend – bovenaan (3 op 4 werkgevers), maar ook in de meer jobspecifieke skills was heel wat groei (1 op 3 werkgevers). 1 op 3 werkgevers ziet dan ook de mogelijkheden van een bredere inzetbaarheid van medewerkers in andere projecten of opdrachten in de toekomst (tegenover 17% die een negatieve impact van de pandemie op inzetbaarheid ziet).

Professor Ans De Vos breekt een lans voor het expliciet aandacht geven aan deze groei: “Dit is het uitgelezen moment om stil te staan bij wat medewerkers geleerd hebben. De uitspraak “wat aandacht krijgt, groeit” is ook hier van toepassing. Ga niet te snel terug over naar de orde van de dag, maar gebruik dit momentum om de leercultuur in je organisatie te boosten. Zo een leercultuur bereik je immers niet zozeer met de klassieke opleidingen, maar vooral door het vele impliciete, ‘on the job’ leren van elke dag te bekrachtigen.”