|
-
VERLENGING van de fiscaal vriendelijke en administratief eenvoudige overuren versus de verlenging van brugpensioenregelingen en landingsbanen
Het akkoord verlengt vooreerst de mogelijkheid voor bedrijven om een beroep te doen op 120 relance-overuren’. Dat is een zeer flexibel kader om werknemers extra in te zetten via vrijwillige overuren. Die overuren zijn o.m. vrij van RSZ-bijdragen en personenbelasting, geven geen recht op een overloontoeslag en moeten niet worden gerecupereerd. Gelet op de blijvende krapte op de arbeidsmarkt en economische crisis is dat voor bedrijven meer dan welkom om de relance in te zetten.
Ook een soepelere regeling voor tijdelijke werkloosheid voor bedienden (cao 159) wordt met twee jaar verlengd.
De sociale partners gaan tegelijkertijd ook akkoord om de stelsels van werkloosheid met bedrijfstoeslag (SWT) – waar werknemers met o.m. een lange en/of zeer lange loopbaan, een zwaar beroep of die werken in een onderneming in moeilijkheden of herstructurering een beroep op kunnen doen bij een ontslag vanaf 60 jaar – verder te verlengen tot 30 juni 2025. Het gaat hier niet over het algemene stelsel SWT (dat voor onbepaalde duur geldt) maar over aparte stelsels voor bepaalde behartigenswaardige doelgroepen.
De sociale partners zijn eveneens overeengekomen om de vergoedingen inzake SWT en 'tijdelijke werkloosheid bedienden’ te indexeren volgens de geldende methoden, op voorwaarde dat de ‘retroactiviteit’ inzake Decava (= werkgeversbijdrage op bedrijfstoelage ten laste van de werkgever inzake SWT) niet toegepast wordt; retroactief bijdrageverhogingen opleggen vinden de sociale partners geen aanwezen werkwijze.
-
HERBEVESTIGING van de fiscale en sociale standstill inzake 2e pensioenpijler versus de herbevestiging van afspraken rond het minimumloon
De sociale partners vragen gezamenlijk, net zoals in juni 2021, om nu niet in te grijpen in de 2e pensioenpijler om het traject tot verdere verdieping en democratisering van het aanvullend pensioen niet te hypothekeren. Een vertrouwensbreuk zou in dezen nefaste gevolgen kunnen hebben, en dat willen de sociale partners vermijden. De federale regering had deze vraag van de sociale partners reeds op 8 juni 2021 volmondig onderschreven.
In dat verband herbevestigen de sociale partners ook het afsprakenkader rond het minimumloon waarover ze op 8 juni 2021 een akkoord hadden bereikt.
-
DUIDELIJKHEID rond het toepassingsgebied van cao 90 (collectieve bonusplannen)
Op 22 februari 2022 brachten de sociale partners in de Nationale Arbeidsraad het eenparig advies nr. 2275 uit over de niet-recurrente resultaatsgebonden voordelen. Aanleiding van het advies was om een antwoord te bieden op enerzijds de aanbevelingen uit het rapport van het Rekenhof van april 2021, en anderzijds de administratieve praktijk van de FOD WASO bij de marginale controle betreffende de doelstellingen, en in het bijzonder het onzekere karakter daarvan.
De sociale partners vragen nu unaniem dat de FOD WASO in het kader van de marginale controle van de doelstelling, het advies van de Nationale Arbeidsraad zou respecteren, en stopt met toetredingsaktes af te wijzen op basis van standpunten die niet stroken met voormeld unaniem advies van de sociale partners. Enkel op die manier kan de rechtszekerheid, in het belang van de werknemers en de werkgevers, op het terrein terugkeren.
“De werkgevers zijn tevreden met het bereikte compromis omdat dit akkoord voor een rechtszeker kader zorgt waarin de sociale partners in de komende maanden op sector- en bedrijfsniveau in een sereen klimaat tot goede sociale akkoorden kunnen komen. Dit akkoord kan echter alleen worden nagekomen wanneer ook de teksten over de loonnorm, waar de regering het reeds eind vorig jaar over eens werd, worden gepubliceerd. We roepen de minister van Werk dan ook op om niet langer te dralen met het nemen van het koninklijk besluit inzake de loonnorm. Zo kan ook op dat vlak een einde gemaakt worden aan de staat van onzekerheid”, besluiten VBO, Unizo, UCM en Boerenbond.
|
